Η Μελαγχολία των Χριστουγέννων
Φωτισμένοι δρόμοι, στολίδια στα μαγαζιά, μελωδίες από παντού...πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.
Γιορτές που υπόσχονται χαρά, ανταλλαγές δώρων, ξεκούραση από τους εξοντωτικούς εργασιακούς ρυθμούς, συνάντηση με αγαπημένα πρόσωπα και ελπίδα για αλλαγές με τον ερχομό του νέου έτους...
Κι όμως, δεν νιώθουν όλοι το ίδιο. «Τα χριστούγεννα με μελαγχολούν» είναι μια έκφραση που ακούς, όχι σπάνια, από κάποιους. Πολλοί βιώνουν την περίoδο αυτή απογοήτευση, άγχος, ακόμα και κατάθλιψη με σκέψεις που φτάνουν μέχρι το απονενοημένο διάβημα.... Πρόσφατη μελέτη 24.000 ατόμων σε 13 χώρες έδειξε ότι οι απόπειρες αυτοκτονίας είναι αυξημένες την περίοδο μεταξύ 20 Δεκεμβρίου και 10 Ιανουαρίου, ιδαίτερα μάλιστα τις πρώτες μέρες του νέου έτους! Πως μπορεί να εξηγηθεί το φαινόμενο αυτό? Γιατί μια –καθόλου αμελητέα- μερίδα ανθρώπων τις γιορτινές αυτές μέρες βυθίζονται στη θλίψη?
Οι ευρευνητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς μιλούν για την «επίδραση των ανεκπλήρωτων υποσχέσων», υποστηρίζοντας ότι η περίοδος των εορτών και των διακοπών υπόσχονται πολλά, αλλά τελικά επιφέρουν λιγότερα από τα αναμενόμενα. Κάποιοι επίσης αναφέρονται σε «ευάλωτες στις διακοπές προσωπικότητες», άτομα δηλαδή που είναι πιο επιρρεπή να βιώσουν άγχος και θλίψη τις περιόδους των καθιερωμένων εορτών. Η θλίψη της Κυριακής είναι μια μικρογραφία αυτού του φαινομένου. Πόσοι άραγε την Κυριακή δεν βιώσαμε ένα αίσθημα κενού, ενώ περιμέναμε με ανυπομονησία αυτήν την μέρα της εβδομάδας; Ενα κενό που συγκαλύπτεται καλά με την υπεραπασχόληση των καθημερινών και αναδύεται αυτή την μέρα που δε βρίσκουμε κάτι που να μας γεμίζει πραγματικά.
Πως μπορεί λοιπόν να ερμηνευθεί η μελαγχολία των εορτών;
Η περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς συνοδεύεται από προσπάθεια για απολογισμό του έτους που φεύγει, ανάμνηση των απογοητεύσεων και των απωλειών που είχαμε, αλλά παράλληλα και από αφύπνιση των αναγκών μας για αγάπη και υποστήριξη από τους άλλους. Ο άνθρωπος έχοντας περισσότερο διαθέσιμο χρόνο έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του και τις υπαρξιακές του αναζητήσεις. Γι αυτό και η θλίψη γίνεται εντονότερη στα εσωστρεφή και κοινωνικά απομονωμένα άτομα, αυτά που ανακαλύπτουν το βάθος της προσωπικής τους μοναξιάς και την έλλειψη ουσιαστικών ανθρωπίνων σχέσεων. Και προσπαθούν ανεπιτυχώς να τις υποκαταστήσουν με καταναλωτικές σπατάλες σε υλικά αγαθά... Επιπλέον, παραμονές του νέου έτους ο καθένας προσδοκεί ότι η νέα χρονιά θα φέρει κάτι καινούργιο και θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Όμως, στα πιο ευαίσθητα και συναισθηματικά άτομα, η οριοθέτηση μη ρεαλιστικών προσδοκιών και στόχων λειτουργεί ως επιβαρυντικός παράγοντας και εκλύει συναισθήματα απογοήτευσης και απελπισίας. Οταν λοιπόν οι διακοπές οδεύουν στο τέλος τους τόσο συνειδητοποιεί κανείς ότι οι ελπίδες για κάτι καλύτερο αποδεικνύονται φρούδες, κάτι που συνεπάγεται δυσβάσταχτη θλίψη.
Επιβαρυντικός παράγοντας είναι επίσης το γεγονός πως οι γιορτές ξυπνούν μέσα μας αναμνήσεις αγαπημένων προσώπων που χάθηκαν και αναμνήσεις χαρούμενων γεγονότων και στιγμών ανεμελιάς του παρελθόντος που τώρα εκλείπουν. Ειδικά για τα άτομα της τρίτης ηλικίας η περίοδος των γιορτών μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη, γιατί τότε οι απώλειες αγαπημένων προσώπων κάνουν την παρουσία τους εντονότερη. Εάν μαζί με τα προαναφερθέντα προστεθούν και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα τις τελευταίες ημέρες στην πατρίδα μας, γεγονότα που ενίσχυσαν το αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας μας για το μέλλον, τότε γίνεται αντιληπτό ότι ειδικά τα φετινά Χριστούγεννα κρύβουν περισσότερη θλίψη μέσα τους συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη χρονιά.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε ώστε να νιώσουμε καλύτερα αυτήν την περίοδο ξορκίζοντας τη θλίψη?
• Καταρχήν ο πρώτος που θα πρέπει να προσεγγίσουμε αυτες τις μέρες είναι ο εαυτός μας. Εάν δεν τα έχουμε με αυτόν καλά, δεν μπορούμε να τα έχουμε με κανέναν άλλον…Το πρώτο δώρο που θα κάνουμε λοιπόν πρέπει να είναι προς τον εαυτό μας που τόσο τον πιέζουμε τον υπόλοιπο καιρό!
• Να διαθέσουμε λίγο από τον χρόνο μας για ανασκόπηση των γεγονότων της περασμένης χρονιάς και να προσπαθήσουμε να οριοθετήσουμε νεόυς στόχους, πάντα όμως ρεαλιστικούς!
• Αξίζει να αφιερώσουμε τον υπόλοιπο χρόνο μας σε συναντήσεις με πρόσωπα που πραγματικά μας αγαπούν και μας νοιάζονται, ξεκινώντας από την οικογένεια και τους αληθινούς φίλους, γιατί μόνον αυτοί μπορούν να μας προσφέρουν την ασφάλεια που μας λείπει και να μας γεμίσουν αυτοπεποίθηση.
• Να θυμόμαστε ότι κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να υποκριθεί ότι είναι χαρούμενος. Ποτέ κανείς δεν ένιωσε χαρούμενος επειδή ‘πρέπει’ να είναι χαρούμενος... Συνεπώς οφείλουμε να αφήσουμε τον εαυτό μας να εκφραστεί ελεύθερα, να ικανοποιήσουμε τις δικές μας ανάγκες και να μην υπαναχωρήσουμε στα ‘πρέπει’ που οι άλλοι μας επιβάλλουν.
• Και τέλος, να πάψουμε να βλέπουμε τα πράγματα από την αρνητική σκοπιά. Μόνο η θετική προσσέγιση μπορεί να μας προσφέρει αισιοδοξία και ελπίδα για το μέλλον. Μακριά λοιπόν από τη μιζέρια και την απαισιοδοξία.... Ας είναι τα Χριστούγεννα αυτά το έναυσμα για μια νέα προσπάθεια να αλλάξουμε τα πράγματα που μας ενοχλούν γύρω μας!
πηγη:εφημερίδα 'Ενημέρωση και Αγγελίες'
