Ρακιιιιιιιιιιιιιιιιιι!
Το τσίπουρο είναι ένα ελληνικό αλκοολούχο ποτό το οποίο ξεκίνησε την πορεία του πριν από επτά περίπου αιώνες στα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Η Τσικουδιά ή Ρακή στην Κρήτη είναι κάτι ανάλογο, ωστόσο η κυριότερη διαφορά του είναι ότι η τσικουδιά είναι προϊόν μονής απόσταξης.Ενώ το ούζο διπλής με προσθεση καποιων αρωματικων ουσιών! Σε άλλες χώρες, παρόμοια ποτά είναι η Ιταλική Γκράπα και το Αράκ της Μέσης Ανατολής.
Τρόπος Παραγωγής
1. Τα στέμφυλα να είναι «σύγκρασα»: μαζί με μούστο μένουν σε βαρέλι για τουλάχιστον έναν μήνα σε σκιερό και δροσερό μέρος όπου ζυμώνονται και πρέπει να ανακατεύονται πριν αρχίσει η διαδικασία της απόσταξης.
2. Αφαιρούνται υποχρεωτικά τα κοτσάνια των σταφυλιών για να μην μπει μέσα στο ποτό το ξυλόπνευμα.
3. Οι μερακλήδες προσθέτουν κατά τη ζύμωση φρούτα, όπως κυδώνια, για να δώσουν ιδιαίτερο άρωμα στην τσικουδιά τους. Άλλοι προσθέτουν σύκα, κάνοντας ιδιαίτερα γλυκόπιοτη ρακή.
4. Τα καζάνια στήνονται υποχρεωτικά σε ανοικτούς χώρους με πρόχειρες στέγες για προφύλαξη από τον καιρό.
Όπως λέει, μετά το πάτημα των σταφυλιών τα στέμφυλα στραγγίζονται. Στη συνέχεια μπαίνουν στο χάλκινο καζάνι. «Προτού τα ρίξουμε», λέει, «απλώνουμε στον πάτο του δύο λινά τσουβάλια για να μην "καθήσουν" στο κατακάθι». Όταν κλείσει το καπάκι του καζανιού αρχίζει το βράσιμο. Το αλκοόλ που παράγεται εξατμίζεται από το καζάνι και περνά σαν ατμός στον «λουλά», που είναι μέσα σε ένα μεγάλο δοχείο με νερό. Οι ατμοί υδροποιούνται και βγάζουν την τσικουδιά.
Αξιζει να βρεθειτε σε μια τετοια διαδικασια!